هجوم مهاجم آمازونی تهدید جدی برای آبندان های مازندران

سنبل آبی، گیاهی زیبا اما خطرناک، آب‌بندان‌های مازندران را به تصرف خود درآورده و اکوسیستم‌های آبی را در معرض نابودی قرار داده است.
هجوم گیاه مهاجم سنبل آبی به آب‌بندان ۴۰ هکتاری آغوزبن بابل، حیات این منبع ارزشمند آبی را در معرض تهدید جدی قرار داده است.
سنبل آبی گیاهی است بومی رودخانه آمازون که با ظاهر زیبا و گلبرگ‌های بنفش‌رنگ خود چشم‌نواز است، اما پشت این چهره فریبنده، یکی از خطرناک‌ترین گونه‌های مهاجم پنهان شده است؛ گونه‌ای که با قدرت تکثیر بسیار بالا، منابع آبی را تسخیر می‌کند و با پوشاندن سطح آب، اکسیژن‌رسانی به آب را مختل کرده و حیات آبزیان را با خطر مرگ مواجه می‌سازد.
معاون محیط زیست دریایی و تالاب‌های سازمان حفاظت محیط زیست در جریان این بازدید میدانی، سنبل آبی را یکی از گونه‌های مهاجم آبزی معرفی کرد که با ایجاد پوشش متراکم روی سطح آب، باعث کاهش میزان اکسیژن محلول (Dissolved Oxygen)، مرگ آبزیان و برهم خوردن تعادل زیست محیطی تالاب‌ها می‌شود. این وضعیت اختلال جدی در فعالیت‌های سنتی بهره‌برداری مانند ماهیگیری و کشاورزی ایجاد می‌کند.
لاهیجان‌زاده تأکید کرد مقابله با این چالش زیست‌محیطی نیازمند رویکردی علمی و ترکیبی از روش‌های صنعتی (Mechanical)، زیستی (Biological) و مدیریتی (Managerial) است که باید با مشارکت فعال مردم محلی و دستگاه‌های اجرایی به صورت فوری و هماهنگ در چارچوب راهبرد ملی حفاظت از تنوع زیستی اجرا شود.
اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران نیز مقابله با سنبل آبی را در اولویت برنامه راهبردی محیط زیستی استان قرار داده و از همه نهاد‌های مرتبط خواست تا با نگاه علمی و جهادی برای جلوگیری از گسترش خسارات اکولوژیک، اقتصادی و اجتماعی همکاری کنند.